Overheid op 1!
Morgen is het Prinsjesdag, het 'feest der democratie', omgeven door militairen in prachtige uniformen, dames met bijzondere hoedjes en bijpassend ceremonieel en rituelen.
Eén ritueel is dat Frits Wester de Miljoenennota triomfantelijk omhoog houdt, dagen vóór het embargo is opgeheven. Aan dát ritueel schijnt nu een eind gekomen te zijn, want ik behoor kennelijk tot de enkeling, die nog géén voorinzage heeft gehad.
Een tweede ritueel is dat met name de SP vol op het orgel gaat over dit lekken van de Miljoenennota. Kamerlid Ronald van Raak vond het daarbij noodzakelijk 'de ambtenaren' de schuld in de schoenen te schuiven. Bijzonder, want ambtenaren werken onder politieke verantwoordelijkheid.
Een derde ritueel is de strijd om de koopkrachtplaatjes. Er gaan steeds meer stemmen op om déze rituele dans te beëindigen, waaronder zelfs die van Laura van Geest, directeur CPB, de producent van die koopkrachtplaatjes!"Je kunt met de koopkrachtplaatjes in de hand niet bepalen hoe je eigen portemonnee er volgend jaar uit gaat zien", zei zij in maart van dit jaar.
Nadat het CBS becijferde dat de koopkracht in 2017 niet was gestegen zoals beloofd in de Miljoenennota, maar voor 46% zelfs was gedaald, bleek haar gelijk. Wanneer de koopkracht in doorsnee stijgt, wil dat namelijk niet zeggen dat iedereen erop vooruitgaat. Daarbij varieerden de onderlinge koopkrachtontwikkelingen fors: getuige de sterk verspreide puntenwolk, van min 7 procent tot plus 10 procent.
Eigenlijk hebben grote levensgebeurtenissen als een nieuwe baan
of een bevordering, periode van werkloosheid, echtscheiding etc.
een veel grotere invloed op de individuele koopkracht dan de
CAO-onderhandelaars aan tafel kunnen bereiken.
Kortom, er is nogal wat af te dingen op de gehanteerde
koopkrachtplaatjes.
Want, wanneer ik mij beperk tot de overheidssectoren, zie je dat de daar afgesloten arbeidsvoorwaardenakkoorden en onderhandelaarsresultaten van 7 á 8 procent over 2 ½ á 3 jaar, de inflatie nauwelijks bijbenen.
Inmiddels is er een beweging op gang gekomen: Zet de overheid op
1.
Doel is op 2 oktober massaal aandacht te vragen voor de
overheidswerknemers in de zorg, het onderwijs, de geüniformeerde
beroepen als politie, militairen, brandweer, gemeenten en Rijk.
De actie, geïnitieerd vanuit het onderwijs, is gericht op het
oproepen van de politiek om nu echt te investeren in zorg,
onderwijs, veiligheid na jaren van bezuinigingen (en 'en passant'
tégen de afschaffing van de dividendbelasting).
Deze actie lijkt nu te worden gekaapt door de oppositiepartijen
PvdA, GroenLinks en SP. Niet persé de partijen waarop CMHF-leden
stemmen.
En de CMHF is politiek onafhankelijk, waardoor meedoen aan de
actie de aangesloten verenigingen voor een dilemma kan plaatsen.
Laat onverlet dat de noodkreet meer dan op zijn plaats is, getuige de ontluisterende berichten van de mensen die met hart en ziel werken in de zorg, het onderwijs, die dagelijks zorgen voor onze veiligheid: onderbetaald en overwerkt door de vele vacatures, met als gevolg nóg meer uitstroom van menselijk kapitaal.
Dat moet stoppen en dat kan alleen wanneer het kabinet Rutte III, gesteund door de Tweede Kamer, bereid is hier écht in te investeren, en daarbij wegblijft van puntenwolken en koopkrachtplaatjes